
Emile Balis
Cris Balis (Chris Brand), zoon van typograaf Chris Brand.
Geboren: 12-01-1952 te Schaarbeek (B)
Academie voor beeldende vorming te Tilburg 1972-1976
Sinds 1982 is het grootste gedeelte van het werk geïnspireerd op de eerste wereldoorlog.
Een oorlog waarin mijn grootvader Emile Balis officier was aan het front bij Diksmuide.
Misschien zit het daarom toch in de genen dat deze oorlog ook zo tot mijn verbeelding spreekt.
Een oorlog die lastig te verbeelden is omdat de realiteit van de archiefbeelden
al zo indrukwekkend en overrompelend zijn. Toch heb geprobeerd om voor dit thema een eigen
beeldtaal te ontwikkelen. Geïnspireerd door archiefbeelden, literatuur en werkbezoeken om op mijn
manier een gedachtenis te kunnen nalaten via mijn werk.
In eerste instantie landschappelijk/symbolisch van inslag. Vaak religieus, omdat bij dit lijden ook de
Godsvraag voor de hand ligt. (waar is God dan op het slagveld?). Prikkeldraad, synoniem aan de
doornenkroon, gekruiste piketpalen, kruisvuur. Passchendaele werd toendertijd ook al Passiondale
genoemd. (het dal van het lijden)
In een later stadium wordt dit soort symboliek verder losgelaten op zoek naar verdere abstractie om
vrijer te kunnen werken en nog meer tot de essentie te komen.
In het werk worden diverse disciplines toegepast: schilderen, tekenen, fotografie, ruimtelijk.
In het werk zelf zijn ook diverse deelthema’s (titels) te onderscheiden. Bij fotografie “farewell soldier”.
In het tekenen en schilderen ook een afscheid via de serie “artillery” ( bombardementen, explosies,
mitrailleurvuur, granaatvuur, vuurlijnen) en symbolisch voor de zielentocht van gesneuvelde soldaten.
Hemelvaarten in een helletocht. Plattegronden, dooraderd met loopgraven, bezaaid met bomtrechters.
De modder van Passchendaele: desolate modderrelieken. Een sompig landschap met bloed doordrenkt.
Elke tekening en schildering kan gezien worden als een grafzerk.
Op mijn manier probeer ik kleine monumentjes op te richten ter nagedachtenis van de grote oorlog.